และถ้าใครออกแบบระบบน้ำร้อน เคยสงสัยไหมว่าทำไมเราต้องออกแบบน้ำร้อนที่ 55-60 องศาเซลเซียส ในเมื่อเวลาเราอาบน้ำ ก็ต้องผสมน้ำร้อนกับน้ำเย็น เพื่อให้เป็นน้ำอุ่น สำหรับอาบอยู่ดี และหายากมากๆ ถ้าใครจะอาบน้ำที่อุณหภูมิน้ำร้อน แต่ถ้าคนญี่ปุ่นไม่แน่นะ (เคยได้ยินมาอย่างนั้น)
ทั้ง 2 ถามที่กล่าวมาข้างต้นนั้น มาจากสาเหตุเดียวกัน นั่นคือ เพื่อต้องการจะไม่ให้เชื้อลีจิโอเนลลาเติบโต วันนี้มาตรวจงานต่างจังหวัดและกำลังจะอาบน้ำพอดี เลยมานั่งคิดว่าแล้วที่เปิดน้ำร้อนทิ้งไว้ 5-10 นาที มันได้ผลจริงหรือ เลยต้องหาคำตอบเสียหน่อย
แต่ก่อนอื่น มาทำความรู้จักกับ ลีจิโอเนลลา กันซักเล็กน้อย แต่ถ้าใครอยากทราบแบบละเอียดๆ แนะนำว่า Google คงช่วยท่านได้มากแน่นอน
เชื้อแบคทีเรียลีจิโอเนลลา จัดเป็นเชื้อแบคทีเรีย โดยเป็นเชื้อที่ชอบอาศัยอยู่ในน้ำนิ่งเช่น น้ำใน Cooling Tower ตามอาคารต่างๆที่มีการใช้งานไม่ ว่าจะเป็นโรงแรม ห้างสรรพสินค้า และโรงพยาบาล รวมไปถึงอ่างน้ำวน เครื่องทำน้ำร้อน และฝักบัวอาบน้ำที่ไม่มีการดูแลรักษาความสะอาดอย่างถูกต้อง และเมื่ออยู่ในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมจะสามารถเจริญเติบโตได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งเชื้อสามารถรวมกลุ่มกันอยู่ภายในระบบการส่งน้ำ และโดยทั่วไปอุณหภูมิที่เหมาะต่อการเจริญเติบโตของเชื้อคือ 20-50 องศาเซลเซียส
และนี่คือที่มาว่าทำไมต้องออกแบบระบบน้ำร้อนที่อุณหภูมิ 55-60 องศาเซลเซียส แต่จากข้อมูลเบื้องต้น เชื้อลีจิโอเนลลา จะเริ่มตายที่อุณหภูมิสูงกว่า 56 องศาเซลเซียส และถ้าให้ดีจะต้องให้ความร้อนสูงถึง 70 องศาเซลเซียส คงที่ตลอด 10 นาที เชื้อถึงจะตาย
แสดงว่าที่บอกเพื่อนให้เปิดน้ำร้อนทิ้งไว้คงไม่ได้ผล 100% แต่ก็ดีกว่าไม่ทำนะ บอกไว้ก่อน
แล้วจะมีวิธีใดบ้างที่จะกำจัดเชื้อออกจากระบบท่อส่งน้ำได้ จึงขอยกเป็นตารางเปรียบเทียบให้ดูกันนะครับ ไปเจอตารางนี้ ผมดูแล้วว่าเอาไว้เป็นไอเดีย ได้ดีทีเดียว เลยเอามาฝากกัน
ว่าแล้วก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ แล้วเจอกันเรื่องหน้านะครับ
